OPORZĄDZENIE

W dalszej kolejności, po skompletowaniu umundurowania, konieczne jest skompletowanie ekwipunku, który stanowią:
- dwie skórzane, trzykomorowe ładownice na amunicję,
- chlebak,
- torba maski p-gaz,
- bagnet z żabką,
- łopatka z żabką,
- tornister,
- skórzane troki (pięć),
- koc,
- menażka,
- hełm wz. 31.

Zasada jest prosta, oryginalnych przedmiotów lepiej nie niszczyć w polu bo są dość rzadkie. Wyjątek stanowią bagnet i hełm, nawet te w gorszym stanie po renowacji będą się świetnie nadawać do naszych celów. Część ekwipunku zastępują powojenne, niemal identyczne z przedwojennymi, odpowiedniki. Nie wszystko jednak da się zastąpić, więc część trzeba wykonać od podstaw.

Kiedy mamy już wszystko co potrzebne do zewnętrznej rekonstrukcji postaci, pora pomyśleć o zebraniu wszelkich małych i dużych przedmiotów, które dopełnią dzieła. W końcu diabeł tkwi w szczegółach.

Do tornistra powinno się spakować:
- zapasową koszulę,
- zapasowe kalesony,
- onuce,
- ręcznik,
- chustkę do nosa,
- zapasowe sznurowadła,
- porcje żywności,
- woreczek na suchary,
- woreczek na kawę,
- przybory do szycia i czyszczenia,
- przybory do czyszczenia broni,
- płachtę namiotową, - porcję "R" (żelazna porcja).

Z kolei w chlebaku powinny się znajdować:
- manierka,
- kubek żołnierski,
- woreczek z solą,
- chleb,
- ręcznik,
- mydło,
- niezbędnik.

Kompletowanie tych wszystkich przedmiotów na pewno zabierze trochę czasu i nie wszystko uda się od razu zdobyć. Nie ma się jednak czym zrażać, bo jest to bardzo wdzięczne i dające sporo satysfakcji zadanie. Wszystko to nie wyczerpuje jeszcze tematu rekonstrukcji, można zająć się przecież portretowaniem innych sylwetek żołnierzy Wojska Polskiego II RP.